“... Dava, imar kirliliğine neden olmak suçuna ilişkindir. Kıyıda dolgu, perde beton duvar ve rıhtım yapma inşai faaliyetleri bina vasfında olmadığından eylemlerin, imar kirliğine neden olma suçunu oluşturmaz. ...” ( Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 13.10.2014 taihli ve E. 2013/22575, K. 2014/28437 no’lu kararı, )
“...İddianamede ruhsata aykırı olarak inşa edilen yapının istinat duvarı olduğunun belirtildiği, istinat duvarı yapılmasının bina niteliğinde olmaması dolayısıyla bu suçu oluşturmayacağı, bu itibarla suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık O. hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,...” (Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nin 26.10.2015 tarih ve E. 2015/32893, K. 2015/11150 no’lu kararı)
“...Sökülüp taşınabilir nitelikte olmakla beraber mevcut durumu itibariyle radial temel üzerine prefabrik olarak yapılan tek katlı yapının kalıcı nitelikte olduğunun bilirkişi raporu ile belirlenmesi karşısında, suça konu yapının bina niteliğinde olduğu gözetilmeden verilen beraat kararı yasaya aykırıdır.” (Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 18.2.2014 tarihli ve E. 2013/35981 K. 2014/4957 no’lu kararı, )
“...5237 Sayılı T.C.K.nın 184/1. maddesinde yapı ruhsatiyesi alınmadan veya ruhsata aykırı olarak bina yapan veya yaptıran kişinin eyleminin suç sayılması, 3194 Sayılı Kanun'un 5. maddesinin ise "Bina; kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü ve insanların içine girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarıyan, hayvanların ve eşyaların korunmasına yarayan yapılardır." şeklinde ki düzenlenmesi, 30.4.2010 tarihli bilirkişi raporunda balkon imalatının etrafı açık ve iskan edilemez halde yapı kapsamında kaldığının belirtilmesi karşısında, suça konu balkonun. T.C.K.nın 184/1. maddesinde öngörülen ruhsatsız veya ruhsata aykırı bina yapmak suretiyle imar kirliliğine neden olma suçunu oluşturmadığı, eylemin 3194 Sayılı Kanunun 32 ve 42. maddeleri kapsamında, idari yaptırıma tabi olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ...” (Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 10.6.2013 tarihli ve E. 2012 / 25007 K. 2013 / 18017 no’lu kararı)
“...bilirkişi raporuna göre çatının bir kenarını taşıması amacıyla çatının üst kısmına örülen tuğla duvarın ise, 3194 sayılı İmar Kanunu'nun 5. maddesinde "kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü ve insanların içine girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarayan, hayvanların ve eşyaların korunmasına yarayan yapılar" şeklinde tanımlanan bina niteliğinde olup olmadığı değerlendirilmeden eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesi, ...” (Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 01.04.2014 tarihli ve E. 2012/10232 K. 2014/10092 no’lu kararı)